Helemaal niet! Als kind wilde ik eigenlijk politieagent worden. Rond mijn twaalfde zag ik stoere reclames van de marine en ging ik vaak naar de Vlootdagen in Den Helder. Dat maakte indruk. Uiteindelijk kwam ik via een nichtje bij de zeevaartschool in Vlissingen terecht. Ik had geen idee waar ik aan begon – ik was nog nooit écht op zee geweest. Alleen de veerboot had ik wel eens genomen. Bovendien was het een kleine opleiding waar bijna niemand van wist. Maar juist dat onbekende, samen met het avontuur en de techniek, trok me enorm.
Op de zeevaartschool leer je alles wat je nodig hebt om een schip draaiend te houden: navigeren, belading, motoren onderhouden, elektriciteit opwekken, scheepsbouw en zelfs het rioolsysteem aan boord beheren. Eigenlijk run je een compleet varend dorp. Na twee jaar theorie ga je bijna een jaar de zee op voor stage. Dat is heftig, maar ook fantastisch leerzaam.
Ik heb vier jaar als stuurman en machinist op enorme containerschepen gewerkt. Denk aan schepen van 300 meter lang met motoren van 100.000 pk. Het werk was keihard – soms 100 uur per week – maar ook avontuurlijk. Daarna ben ik de wal op gegaan. Ik werkte in een ziekenhuis, in de offshore (bedrijven die werkzaamheden uitvoeren op zee) en zelfs in Maleisië en Dubai als projectmanager bij de bouw van olieplatformen. Uiteindelijk ben ik bij ASML in Veldhoven beland, waar ik nu al zo’n 7 jaar werk.
Ik dacht eerst dat ASML alleen over chipmachines ging en nanometers (nog kleiner dan een millimeter) – heel verfijnd werk. En ik kom uit de wereld van “grote techniek”: schepen, motoren, offshore platformen. Maar ik ontdekte dat er achter de schermen enorme bouwprojecten nodig zijn om alles draaiende te houden en te laten groeien: stroomvoorzieningen, koelinstallaties, warmtepompen. Daar sluit mijn ervaring juist perfect op aan. Dus bij ASML kan ik mijn technische kennis én mijn ervaring als projectmanager combineren.
Ik ben projectmanager ‘Corporate Real Estate’. Dat betekent eigenlijk: alles wat met de gebouwen en voorzieningen van ASML te maken heeft. Denk aan nieuwe fabrieken, kantoren en de installaties die nodig zijn om ze te laten draaien. Zonder stroom, koeling en betrouwbare gebouwen kan ASML geen chips maken. Dus wat wij doen is noodzakelijk voor het succes van het bedrijf. Je zou kunnen zeggen: wij bouwen de “stad” waarbinnen ASML kan werken.
Ik ben eindverantwoordelijk voor een aantal van onze 300+ lopende projecten: ik zorg dat er een goed ontwerp komt, dat het budget klopt, dat de planning wordt gehaald en dat alle betrokkenen samenwerken. Ik zorg ervoor dat er knopen worden doorgehakt en dat het project echt afkomt. Ik werk samen met een team van projectleiders en technische specialisten. Zij duiken de details in; ik hou het overzicht en zorg dat iedereen dezelfde kant op gaat. Dat maakt mijn werk heel uitdagend: ik moet de visie bewaken (wat wil de directie), budget en planning strak in de gaten houden, zorgen dat aannemers een duidelijk plan hebben om mee aan de slag te gaan en tegelijk alle partijen gemotiveerd houden.
Zeker! Op dit moment werken we aan een nieuwe verdeling van de stroomvoorziening. Bij ASML staan er heel veel gebouwen, en er komen er steeds meer bij. Sommige gebouwen gebruiken weinig stroom, andere juist enorm veel. Vroeger verdeelden we dat simpel en direct naar een aantal gebouwen, maar nu moeten er veel meer gebouwen apart worden voorzien van de capaciteit die ze daadwerkelijk gebruiken. Vergelijk het met een enorm verdeelblok voor stroom – alsof je bij elk huis in een straat precies bepaalt hoeveel stroom het krijgt, zodat niemand te weinig of te veel krijgt. Ik zorg dat in mijn teams de verdeling klopt (de uitgangspunten van het project), dat de planning wordt gehaald, binnen budget blijft en dat iedereen – van engineers tot aannemers – dezelfde kant op gaan.
Mijn agenda zit altijd vol. Ik heb zo’n twintig projecten lopen, waarvan er een stuk of acht misschien echt mijn aandacht vragen. Ik ga van bouwvergadering naar overleg met de directie of een financiële meeting over het budget. Tussendoor check ik met constructiemanagers en aannemers of alles goed loopt, werk ik aan inkooporders of presentaties en loop ik geregeld buiten rond op de bouwplaats. Het is continu schakelen tussen techniek, mensen en organisatie. Mijn team pakt de technische details en uitvoering op, terwijl ik de grote lijnen bewaak, beslissingen neem en zorg dat alles bij elkaar komt. Zo ben ik de spin in het web die ervoor zorgt dat projecten echt vooruitgaan.
Op zee leer je doorzetten, problemen oplossen en samenwerken met allerlei verschillende mensen. Die skills gebruik ik nog elke dag. Ik ben zelf niet meer degene die sleutelt, maar ik begrijp wel wat er gebeurt en kan daardoor beter beslissingen nemen en teams aansturen. En wat leuk is: mijn klasgenoten van de zeevaartschool zijn ook allemaal heel verschillende kanten opgegaan. De een is kapitein, de ander werkt bij Rijkswaterstaat en een ander is weer directeur in de havens van Rotterdam. Je kan de studie dus overal toepassen!
Het allerbelangrijkste dat ik wil meegeven: denk goed na over je studiekeuze en sta er echt achter. Welke opleiding je ook kiest, ga er vol voor en maak hem af. Met die basis kom je altijd wel ergens. Daarnaast helpt het als je durft te kiezen, doorzet en nieuwsgierig blijft – alles wat je leert kan later van pas komen.
